• Vandaag op pad naar het andere oranje en wel op pad naar het mooie Volendam. De titel van dit verslag is uit het liedje van Canyon genaamd “Mooi Volendam”(band uit Volendam, geen idee of ze nog bestaan). De laatste zin uit het eerste couplet eindigt met de zin: “De voetbalclub verspeelt zijn kans steeds weer.” Hoe zou het ons vandaag vergaan daar in dat vissersdorp waar de roots van René en ondergetekende liggen. Bij aankomst op het complex werd de kleedkamer opgezocht en daar gingen onze mannen meteen los. Ja hoor uit de speaker schalde diverse nummers van Jan Smit door de gangen van het complex. Je zag spelers van Volendam kijken welke gekken er in kleedkamer 8 zaten. Een diepe zucht was het gevolg en op het laatst ging de kleedkamerdeur aan de overkant dicht. De gasten uit Assendelft gingen helemaal los op de muziek. De kleedkamer was klein maar de massagetafel kon goed in de doucheruimte staan zodat er spelers getapet konden worden.
    De opstelling was als volgt. Niels op doel. In de achterhoede stonden Chiel, Rens, Stijn en Martijn opgesteld. Op het middenveld waren Jacub, Sonny en Nick (Stakie) te vinden. Voorin stonden Maik, Luuk en Robert opgesteld. Bankzitters vandaag waren Dave, Joep, Stef, Jesse en Coen. Danny en Ties uit de ziekenboeg hadden de moeite genomen om het team aan te moedigen. Remco en Tijme hadden verplichtingen elders maar hadden zich netjes afgemeld. Trainers Kadir en René waren van de partij net als grensrechter Dennis met de andere Stakie (Mike), Robert (elftalleider) en ondergetekende.
    De wedstrijd ging van start en SVA was eigenlijk continue op de helft van onze tegenstander aan het voetballen, tot het moment dat Volendam daar één keer uit wist te komen en je raadt het al het was ook meteen raak 1-0. Je hoorde vanuit de dug-out van onze tegenstanders de opmerking dat ze dat nou nooit verwacht hadden om op een voorsprong te komen. SVA kreeg diverse kansen voor de goal, maar de keeper van Volendam was echt heel goed bezig en wist toch diverse doelpunten te voorkomen en bij ons toch wel wat frustraties los te krijgen.
    In de rust was er de bekende peptalk en Robert werd gewisseld zodat Stef zijn opwachting kon maken in de wei. Toch duurde het nog even eer Sonny het eerste doelpunt het net in wist te jagen 1-1, Nummer 2 van Sonny liet niet lang op zich wachten. Later wist Luuk met een halve omhaal de derde goal achter zijn naam te laten noteren. Of hij hierdoor later geblesseerd uitviel weten wij niet. De laatste en beslissende treffer kwam van de het hoofd van Rens. Niet veel later werd Rens gewisseld zodat hij met spoed richting Zaandam kon om aan te sluiten bij het Vlaggenschip. Alle andere bankzitters hebben ook kunnen spelen en dan ook het feestje kunnen meevieren. Wel dient gezegd te worden dat de trainers beslissen wie en of er gewisseld gaat worden. Het is niet aan de spelers om daar commentaar op te leveren, laat dat heel duidelijk zijn. Anders hadden wij (de complete staf van SVA2) wel op De Dijk in een gezellige bruine kroeg gaan zitten. Mannen in principe zijn wij komend weekend vrij. Trainer Kadir is aan het kijken of er in de omgeving een ploeg is die tegen ons wil oefenen.
    Tot de volgende keer.

    Groetjes van Gitta Beerepoot.