• In deze hectische tijd vind ik het persoonlijk straalonbegrijpelijk dat wij van de KNVB moeten voetballen. Wij zitten in een gebied dat donkerrood kleurt op de kaart van Nederland als het om het aantal besmettingen gaat. Zelfs ’s morgens op het nieuws hoor je nog dat de regio Zaanstreek/Waterland hier duidelijk toe behoort. Je hoopt dan dat de KNVB de wedstrijden in deze regio eruit haalt, maar nee dat doen ze niet. Kantine mag niet open en dat snap ik, maar kleedkamers mogen ook niet open. Lekker op een zondag met herfstachtig weer. Het juiste recept om nog meer zieke mensen te krijgen. Je kon duidelijk merken dat men bij SV Ilpendam ook met deze situatie in hun maag zit. Ik kan niet anders zeggen dan dat men daar wel heel gastvrij is geweest naar ons toe.
    De opstelling was als volgt. Niels op doel. In de achterhoede stonden Jorn, Rens (op huurbasis van de JO19-1), Stef (jawel de broer van Rens) en Stijn opgesteld. Op het middenveld waren Stakie, Chiel en Luuk te vinden. Voorin waren Maik, Robert en Tijme te vinden. De bank was vanmorgen goed gevuld want daarop zaten Joep, Chris, Remco (nog licht geblesseerd), Jens (ook op huurbasis van de JO19-1), Mick en Jesse. De staf bestond weer uit Kadir, René, Chiel, Dennis (grensrechter) en ondergetekende als verzorgster in opleiding. De wedstrijd kon starten nadat de tegenpartij eindelijk klaar was met het maken van de groepsfoto. De bal lag al een tijdje klaar op de middenstip. SVA was in het begin zoekende naar elkaar en dat zag er voor ons best rommelig uit. Vele kansen werden gecreëerd, maar ze werden niet verzilverd. De tweede helft was niet veel anders, In de rust werden er nog tips gegeven om het tij te kunnen keren, maar dat kwam niet lekker uit de verf. Op een bepaald moment in de tweede helft wist Jens uiteindelijk het net te vinden, maar op aangeven van de grensrechter (getooid met zonnebril en dat op een herfstachtige dag met een donkere lucht) van Ilpendam werd deze loepzuivere goal dus afgekeurd. Je zag de blijdschap bij de trainer van onze tegenstander, dat werd gevierd met een high-five. Opnieuw proberen dan maar. Weer was het Jens die de bal het net in wist te knallen. Dit keer werd het doelpunt dan wel toegekend en weer liep de grensrechter te meuten langs de lijn. Hij maakte nog een wegwerpgebaar naar de scheidsrechter. Onze blijdschap werd al heel snel weer ingedamd door een bijzonder snel offensief van Ilpendam. SVA stond erbij en keek ernaar. Niels moest de bal uit het net van zijn goal gaan vissen. Wij hebben tot de laatste minuut gevoetbald om hier toch nog met 3 winstpunten te mogen vertrekken. Helaas liep dat heel anders. Bij een stand van 1-1 werd afgefloten en konden wij weer snel richting Assendelft.
    Geen idee of wij elkaar volgend weekend nog weer treffen, dat is afhankelijk van wat wij komende dinsdagavond weer te horen krijgen op de persconferentie uit Den Haag.

    Groeten van Gitta Beerepoot